تولیدکننده و تأمین‌کننده پیشرو لوله‌های فولادی در چین |

BS EN 10210 در مقابل 10219: مقایسه جامع

استانداردهای BS EN 10210 و BS EN 10219 هر دو مقاطع توخالی سازه‌ای هستند که از فولاد غیرآلیاژی و ریزدانه ساخته شده‌اند.

این مقاله تفاوت‌های بین دو استاندارد را مقایسه می‌کند تا ویژگی‌ها و دامنه کاربرد مربوط به آنها را بهتر درک کند.

BS EN 10210 = EN 10210; BS EN 10219 = EN 10219.

مقایسه جامع BS EN 10210 در مقابل 10219

عملیات حرارتی یا نه

اینکه محصول نهایی تحت عملیات حرارتی قرار گرفته باشد یا خیر، بزرگترین تفاوت بین BS EN 10210 و 10219 است.

فولادهای BS EN 10210 نیاز به کار گرم دارند و شرایط تحویل خاصی را برآورده می‌کنند.

کیفیت‌هاجی‌آر، جی‌او، جی۲ و کی۲- داغ تمام شده،

کیفیت‌هاشمال و هلند- نرمال شده. نرمال شده شامل نورد نرمال شده است.

ممکن است لازم باشد برایمقاطع توخالی بدون درزبا ضخامت دیواره بالای 10 میلی‌متر، یا وقتی T/D بیشتر از 0.1 باشد، برای دستیابی به ساختار مورد نظر، پس از آستنیته کردن، خنک‌کاری تسریع‌شده اعمال شود، یا برای دستیابی به خواص مکانیکی مشخص‌شده، کوئنچ و تمپر در مایع انجام شود.

استاندارد BS EN 10219 یک فرآیند کار سرد است و نیازی به عملیات حرارتی بعدی ندارد.

تفاوت در فرآیندهای تولید

فرآیند تولید در استاندارد BS EN 10210 به صورت بدون درز یا جوشکاری شده طبقه‌بندی می‌شود.

مقاطع توخالی دایره‌ای پرداخت‌شده به روش گرم (HFCHS) معمولاً به صورت SMLS، ERW، SAW و EFW تولید می‌شوند.

مقاطع توخالی سازه‌ای طبق استاندارد BS EN 10219 باید با جوشکاری تولید شوند.

مقاطع توخالی دایره‌ای شکل سرد (CFCHS) معمولاً به صورت ERW، SAW و EFW تولید می‌شوند.

بدون درز را می‌توان بر اساس فرآیند تولید به دو نوع پرداخت گرم و پرداخت سرد تقسیم کرد.

SAW را می‌توان بر اساس جهت درز جوش به LSAW (SAWL) و SSAW (HSAW) تقسیم کرد.

تفاوت در طبقه‌بندی نام‌ها

اگرچه نامگذاری فولاد در هر دو استاندارد مطابق با سیستم طبقه‌بندی BS EN10020 انجام می‌شود، اما بسته به الزامات خاص محصول، می‌توانند متفاوت باشند.

استاندارد BS EN 10210 به موارد زیر تقسیم می‌شود:

فولادهای غیرآلیاژی:جی‌آر، جی‌او، جی۲ و کی۲;

فولادهای ریزدانه:شمال و هلند.

استاندارد BS EN 10219 به موارد زیر تقسیم می‌شود:

فولادهای غیرآلیاژی:جی‌آر، جی‌او، جی۲ و کی۲؛

فولادهای ریزدانه:ن، نِگل، مِ و مِل.

وضعیت مواد اولیه

استاندارد کارشناسی EN 10210فرآیند تولید فولاد به صلاحدید تولیدکننده فولاد است. تا زمانی که خواص محصول نهایی الزامات BS EN 10210 را برآورده کند.

استاندارد کارشناسی EN 10219شرایط تحویل مواد اولیه عبارتند از:

فولادهای با کیفیت JR، J0، J2 و K2 نورد شده یا نورد استاندارد شده/استاندارد شده (N)؛

فولادهای با کیفیت N و NL برای نورد استاندارد/استاندارد شده (N)؛

فولادهای M و ML برای نورد ترمومکانیکی (M).

تفاوت در ترکیب شیمیایی

در حالی که درجه نام فولاد در بیشتر موارد یکسان است، ترکیب شیمیایی، بسته به نحوه فرآوری و کاربرد نهایی، می‌تواند کمی متفاوت باشد.

لوله‌های BS EN 10210 در مقایسه با لوله‌های BS EN 10219 که الزامات ترکیب شیمیایی کمتری دارند، الزامات ترکیب شیمیایی سختگیرانه‌تری دارند. این به این دلیل است که BS EN 10210 بیشتر بر استحکام و دوام فولاد تمرکز دارد، در حالی که BS EN 10219 بیشتر بر قابلیت ماشینکاری و جوشکاری فولاد تمرکز دارد.

شایان ذکر است که الزامات دو استاندارد از نظر انحرافات ترکیب شیمیایی یکسان است.

خواص مکانیکی مختلف

لوله‌های مطابق با استانداردهای BS EN 10210 و BS EN 10219 از نظر خواص مکانیکی، عمدتاً از نظر افزایش طول و خواص ضربه در دمای پایین، متفاوت هستند.

تفاوت در محدوده اندازه

ضخامت دیواره(ت):

BS EN 10210:T ≤ 120 میلی‌متر

BS EN 10219:T ≤ 40 میلی‌متر

قطر بیرونی (D):

گرد (CHS): قطر ≤2500 میلی‌متر؛ دو استاندارد یکسان هستند.

کاربردهای مختلف

اگرچه هر دو برای پشتیبانی ساختاری استفاده می‌شوند، اما تمرکز متفاوتی دارند.

استاندارد کارشناسی EN 10210بیشتر در سازه‌های ساختمانی که تحت بارهای زیاد قرار دارند و تکیه‌گاه با مقاومت بالا ارائه می‌دهند، استفاده می‌شود.

استاندارد کارشناسی EN 10219بیشتر در مهندسی عمومی و سازه‌ها، از جمله بخش‌های صنعتی، عمرانی و زیرساختی، مورد استفاده قرار می‌گیرد و طیف وسیع‌تری از کاربردها را داراست.

تلرانس ابعادی

با مقایسه دو استاندارد BS EN 10210 و BS EN 10219، می‌توانیم ببینیم که از نظر فرآیند تولید لوله، ترکیب شیمیایی، خواص مکانیکی، محدوده اندازه، کاربرد و غیره، تفاوت‌های قابل توجهی بین آنها وجود دارد.

لوله‌های فولادی استاندارد BS EN 10210 معمولاً از استحکام و ظرفیت حمل بار بالاتری برخوردارند و برای سازه‌های ساختمانی که نیاز به پشتیبانی با استحکام بالا دارند، مناسب هستند، در حالی که لوله‌های فولادی استاندارد BS EN 10219 برای مهندسی عمومی و سازه‌ها مناسب‌تر هستند و طیف وسیع‌تری از کاربردها را دارند.

هنگام انتخاب لوله استاندارد و فولادی مناسب، انتخاب باید بر اساس الزامات مهندسی خاص و طراحی سازه باشد تا اطمینان حاصل شود که لوله فولادی انتخاب شده، الزامات عملکرد و ایمنی پروژه را برآورده می‌کند.

برچسب‌ها: bs en 10210 در مقابل 10219، en 10210 در مقابل 10219، bs en 10210، bs en 10219.


زمان ارسال: ۲۷ آوریل ۲۰۲۴

  • قبلی:
  • بعدی: